منو ببخش عزیزم که ازتومی گریزم......میسوزم وخاموشم تو خودم اشک میریزم

از لحظۀ تولد سفر تقدیر من بود......تنم اسیر جاده دلم اسیر تن بود

یه قصۀ تازه نیست خونه بدوشی من......هراس دل سپردن عذاب دل بریدن

اگه یه دست عاشق یه شب پناه من شد......فردا عذاب جاده شکنجه گاه من شد

لحظه رفتنه دستاتو می بوسم......باید برم حتی اگه اونجا بپوسم

منو ببخش،منو ببخش که ناگزیرم......باید برم حتی اگه بی تو بمیرم

دریایی از مصیبت پشت سرم گذاشتم......وقتی به تو رسیدم دیگه نفس نداشتم

من مرده بودم اما دوباره جونم دادی......هم گریه من شدی عشقو نشونم دادی

اگه یه شب توعمرم چشمای من آسوده......همون یه خواب کوتاه زیر سقف تو بوده

اگه یه دست عاشق یه شب پناه من شد....فردا عذاب جاده شکنجه گاه من شد                     

لحظه رفتنه دستاتو می بوسم......باید برم حتی اگه اونجا بپوسم

منو ببخش،منو ببخش که ناگزیرم......باید برم حتی اگه بی تو بمیرم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: